Alweer 12 dagen in het weeshuis

Ik heb een tijdje niet geschreven dus ik dacht het wordt weer eens tijd voor een blog. Zoals iedereen waarschijnlijk wel weet, ben ik twee dagen nadat ik mijn andere blog had geschreven terug gevlogen met Bert naar Nederland. Dat was wel heftig.
Na thuis tien dagen geweest te zijn, zijn Bert en ik weer terug gevlogen en ons leven hier weer op beginnen te pakken. De kinderen begrepen uiteindelijk wel waarom ik weg ging, maar ik moest ze verzekeren dat ik ook weer terug zou komen. Dus ze vonden het allemaal erg leuk dat ik tien dagen later er weer was! :) Toen zijn we ook gelijk begonnen met het circusproject. Ik heb ze nu de eerste 4 dingen geleerd: diabolo, jongleren, bordjes en eenwieleren. De kinderen vonden het allemaal erg leuk en interessant. Het was die week nogal chaotisch in het weeshuis omdat er een werknemer ziek was en er dus maar heel weinig begeleiding was, daarom had ik dus genoeg te doen. Al snel was ik weer gewend aan twee keer per dag rijst eten. Toch na een tijdje begin je echt de cultuurverschillen te merken. De mensen praten op een andere manier, ze maken ander soort afspraken en eigenlijk gewoon alles gaat hier anders.
Ik woon alleen in het grote huis van Arleen en Herke ( de oprichters van Bahay Aurora) en heb mijn eigen bodyguards die voor het huis slapen haha.. dat zijn de kok en de housekeeper. Allebei heel aardig en vooral de kok let heel erg goed op me! Mijn persoonlijke bodyguard, als we naar het dorp gaan loopt hij achter me en hij wacht voor de deur van elke winkel. Dat was eerst allemaal wel een beetje wennen, maar daardoor voel ik me wel heel veilig.
Voor de rest hoor ik nu ook steeds meer verhalen over de kinderen van de social workers en van de kinderen zelf. Het zijn allemaal erge verhalen over mishandeling, misbruik, armoede en de dood. Dan hoor je echt wat die kinderen hebben meegemaakt en uit wat voor harde omstandigheden ze komen. Dan is dit weeshuis inderdaad echt een paradijs voor hen.
Afgelopen weekend zijn we op hiking geweest met alleen de 14 oudste kinderen die zich goed gedragen, ik kon me er niet zoveel bij voorstellen en dacht aan onze wandeltochten in Frankrijk. Dat bleek niet helemaal te kloppen, het was echt klimmen over de rotsen, met z’n 5en in een koepeltentje slapen op de grond, rijst koken op gaspitjes voor 20 mensen en zwemmen tussen de vissen. Kortom, het was erg avontuurlijk en zo mooi om de natuur te zien hier. Echt ze hebben zulke mooie natuur! Ook die kleine watervalletjes waar we dan steeds langs liepen.. zo mooi!
Nu ben ik alweer een paar dagen bezig om circus dingen met ze te doen, ze vermaken zich er prima mee maar af en toe hebben ze niet zo’n zin mede door het warme weer. Dat is niet erg, dan doen we gewoon wat anders. :) Zaterdag komt er een meisje uit Manila haar verjaardag hier vieren met de kinderen. Dan geven de ouders van het meisje ook voedsel aan onze kinderen en cadeautjes. Een paar kinderen gaan dan een circus showtje geven, dus we zijn nu druk bezig dat een beetje in elkaar te zetten.
Vanavond ga ik nachtzwemmen met een groepsbegeleider hier en wat vrienden van hem. Die had ik eerder al eens ontmoet en zijn heel aardig. En zo breng ik elke dag met de kinderen door en s avonds doe ik wat dingen voor mezelf. (zoals de was, skypen en naar mensen toe gaan ) Dat naar mensen toe gaan komt nu een beetje op omdat ik steeds meer mensen leer kennen die me uitnodigen om te komen. Dus dat is echt heel leuk! Dan zie ik echt hoe mensen leven en soms is dat best bijzonder. Ik sta ook al met zoveel mensen op de foto, echt een beroemdheid voel ik me hier soms, gewoon omdat ik blank ben.
Later zal ik jullie weer wat schrijven en ik zal snel nieuwe foto’s uploaden.
Ohja.. nog 8 dagen voordat Karlijn er is! Daar heb ik zo’n zin in! Dan kan ik haar alles laten zien en samen verder aan ons project werken. Ik denk dat ze het hier geweldig gaat vinden! :)

Ik hoop dat het allemaal goed met jullie gaat!

Liefs, Klara